Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji w Niedrzwicy Dużej - goksir.niedrzwicaduza.pl

Janina Kot urodziła się 1 sierpnia 1936 roku we wsi Marianka. Wychowywała się w rodzinie rolniczej i ukończyła Technikum Rolniczo-Pszczelarskie w Pszczelej Woli. Po szkole została zatrudniona w GSSCh w Niedrzwicy Dużej i pracowała tam aż do emerytury.

Wiersze zaczęła pisać w wieku 78 lat. Wówczas w jej rodzinie zorganizowany został zjazd, na którym pani Janina pojawiła się jako nestorka. Na tę okazję postanowiła napisać wiersz – tak powstał „Ród Pastuszaków”. A po nim pojawiły się kolejne, często okazjonalne, ale również takie, które są spostrzeżeniami dotyczącymi codziennego życia.

 

---

 

Moja poezja

 

Czasem się nad tym zastanawiam,

czy moje pisanie ma sens

bo kiedy już mnie zabraknie,

czy ktoś przeczyta mój wiersz?

---

 

Babcia

 

Babcia to w domu taka osoba,

która nie wszystkim zbyt się podoba

Wszędzie jej pełno za dużo mówi

synowa z zięciem tego nie lubi

        Może by dobra i miła była,

        gdyby w miesiącu raz się zjawiła

        Przychodzi do nas prawie bez przerwy

        i nadszarpuje nam tylko nerwy

A jeśli z nami jeszcze zamieszka?

Za bardzo nasze dzieci rozpieszcza

Lecz każda babcia zawsze wie swoje -

ja wam wychować dzieci pomogę!

        I tak codziennie prawie o brzasku

        jedzie do wnuków przez całe miasto

        A kiedy do nich przychodzi z rana

        wołają – przyszła babcia kochana!

Babcia ze wszystkim sobie poradzi

i do przedszkola nas zaprowadzi

Posprząta pokój i pozamiata

i warkoczyki nam pozaplata

        Zrobi nam pranie i uprasuje

        obiadek także nam ugotuje

        Babcia wysłucha nas i przytuli,

        bo to należy do jej natury

Nigdy nic złego o nas nie powie

i piękną bajkę zawsze opowie

Znosi cierpliwie wrzaski i krzyki

zrobi też pyszne nam naleśniki

        I jak to zwykle kochane babcie

        zrobi na drutach czapkę i kapcie

        I kilka latek tak przeleciało

        z babcinym zdrowiem już coś się działo

Wnuki urosły nie ma już malców

babcię oddamy do domu starców

Nie musi z nami być w dzień i w nocy,

tam jej udzielą każdej pomocy

        Babcia się prawie tym załamała -

        Tam przecież będę czuła się sama...

        Niech się tym babcia tak nie przejmuje,

        będziemy odwiedzać, to obiecuję

Niech jeszcze babcia o tym pamięta,

że zabierzemy na każde święta

Babcia wygląda każdej niedzieli

o babci wszyscy już zapomnieli

        Nie odwiedzają kochane wnuki,

        bo przecież mają dużo nauki

        Babcia to wszystko bardzo przeżywa,

        dlaczego byłam tak nadgorliwa?

Nigdy na wczasy nie pojechałam,

tylko pieluchy dzieciom zmieniałam

Nikogo teraz już nie obchodzi

co nasza babcia teraz przechodzi

Więc wszystkim babciom to teraz powiem:

Kochane Babcie, pomyślcie w życiu także o sobie!

---

 

Dożynki

 

Dzisiaj w Niedrzwicy będzie się działo -

gminne dożynki zapowiedziano

Ksiądz nam pod chmurką mszę odprawi

kazania wszyscy będą słuchali

        A wójt przemowę wygłosi z trybuny

        będą go słuchać rolników tłumy

        Będzie starosta i starościna

        każdy bigosik i tort otrzyma

A gospodynie z każdej wsi, pięknie ubrane,

przyniosą wieńce jak malowane

Jury mieć będzie wielkie zadanie,

który z nich pierwsze miejsce dostanie

        Będą występy, różne zawody,

        piękna zabawa prawie do rana

        Nazajutrz rozebrać trzeba trybunę,

        pozbierać śmieci całą furę.

Jak dożynki - to dożynki

choćby kosztować miały miliony

ale wójt z siebie zadowolony

---

 

Dzień Matki

 

Czy pamiętacie kochane dziatki,

że dzisiaj właśnie jest Dzień Matki?

Radość ze smutkiem nam się przeplata

bo matka to najpiękniejsze słowo świata

        To ona przecież cię wykarmiła i wychowała

        i wykształcenie także ci dała

        Na swoich rękach cię lulała

        i do snu bajki opowiadała

Gdy byłeś chory, przy twym łóżeczku

także czuwała i wiele nocy nie przespała

Gdy byłeś smutny albo w rozterce

to ukoiła twoje serce

        Czy jesteś mały czy już dorosły

        ona się zawsze o ciebie troszczy

        Bo dzieci rosną, i wyfruwają

        często o matce zapominają

A ona tęskni i wypatruje

nieraz w kąciku gdzieś popłakuje

Więc drogi synu oraz córeńko

przypomnij sobie, że dziś jej święto

---

 

Dziękuję Ci

 

O Panie mój, dziękuję Ci, że dajesz mi wiarę i moc

O Panie mój, dziękuję Ci za każdy dzień, za każdą noc

Bo taka jest wola Twa by wielbić Cię każdego dnia

Za słońca wschód, księżyca blask,

za poranną rosę co na kwiatach lśni

za wszystko to

        dziękuję Ci

---

 

Emeryt

 

Co to się dzieje teraz u licha,

że każdy czyha na emeryta?

Tak wymyślili to naciągacze,

że to emeryt jest dziś bogaczem

        I wymyślają różne cuda,

        by emeryta jakoś oskubać

        Dzwonią, że wnuczek był nieostrożny

        i spowodował wypadek groźny

To znowu ciocia bardzo choruje

na leki forsy potrzebuje

Firma ulotkę przyśle ci malowaną,

że u niej wszystko kupisz tanio

        Telefon dzwoni, w nim miły głosik

        już oferuje Ci coś za grosik

        Emeryt słucha i przytakuje

        wreszcie ulega i coś kupuje

I jest święcie przekonany,

że zakup będzie pewnie udany

Za tydzień przyślą ci rachuneczek

na kilkanaście ładnych stóweczek

        Aż ze zdziwienia otworzysz usta,

        już wiesz, że wpadłeś w sidła oszusta

        I już nie zerwiesz żadnej umowy

        będzie cię czekał proces sądowy

Teraz dopiero biorą cię nerwy,

dlaczego byłem tak łatwowierny

Zaczynasz walczyć z rodziną całą,

wreszcie odkręcić ci się udało

        Na własnej skórze się przekonałeś,

        by miłym rozmówcom nie wierzyć wcale

        Na przyszłość wiesz już jak się zachować,

        by przez telefon nic nie kupować

I musisz jeszcze mieć szczęście wielkie,

by nie nabili cię znów w butelkę

---

 

Jesień

 

Jeszcze się nawet nam nie przyśniło,

że piękne lato już się skończyło

I chyba nie, już się nie odmieni

w powietrzu zapach złotej jesieni

        Owoce w sadzie już dojrzewają

        żurawie kluczem już odfruwają

        Wiatr z liści w parku dywan uplata

        na łące nici babiego lata

Z winogron piękne kiście zwisają,

płatki radośnie już nie śpiewają

Jesienne róże kwitną przy ganku,

a mnie jest szkoda letnich poranków

        Z pięknego lata sobie przypomnisz

        zapach jaśminu bzu i piwonii

        O pięknych chwilach z letnich wakacji

        i o kwitnącej białej akacji

Za oknem robi się już ponuro

kłębiaste chmury po niebie suną

I już się zacznie jesienna słota

zrobi się zimno i pełno błota

        A my zziębnięci i przygnębieni

        z kubkiem herbaty w kuchni siądziemy

        I się będziemy zastanawiali, że

        jeszcze przecież zima przed nami

Bielutki śnieżek ziemię przysypie

a mróz siarczysty w uszy zaszczypie

Ale już w marcu słońce przygrzeje

wiosenny wietrzyk lekko powieje

        I znowu każdy będzie radosny

        Przysłowie mówi: Tylko do wiosny!

---

 

Miss

 

W Polsce to jeszcze się nie zdarzało

żeby miss świata tu wybierano

Z osiemdziesięciu krajów do nas zjechały

żeby koronę tu otrzymały

        Wszystkie się ładnie prezentowały

        w ludowych strojach swojego kraju

        Po kilka razy się przebierały

        i swoim wdziękiem nas zachwycały

Lecz wszystkie miały to przekonanie,

że najpiękniejszą jedna zostanie

Komisja miała problemy wielkie,

bo przecież wszystkie są bardzo piękne

        Po jakimś czasie zapadła klamka,

        miss pozostała piękna Indianka

        Wszystkie zostały więc zawiedzione.

        Każda z nich chciała zdobyć koronę

Każda myślała tak sobie przecież,

że najpiękniejsza ona na świecie

Lecz co za dziwne czasy by były

gdyby w koronach wszystkie chodziły

        Pięknych na świecie dziewczyn niemało,

        lecz żadna nie chce być tą przegraną.

---

 

Moja rodzinna wieś

 

Moja rodzinna wioska mała

to Marianka się nazywała

Tutaj spędziłam dziecięce lata,

tu byli przy mnie mama i tata

        Życie płynęło tu beztrosko

        spokojnie i prawie bosko

        Chociaż to lata były ubogie

        ale dla wspomnień są nam drogie

Pamiętam domy kryte słomą,

które na biało wapnem bielono

Wszyscy spokojnie by sobie żyli,

gdyby nie Niemcy - do nas wkroczyli

        Ciężkie to czasy wtedy nastały,

        bo Niemców wszyscy bardzo się bali

        Ludzie w udręce lat kilka żyli,

        wreszcie nam Niemców stąd pogonili

Kiedy się siedem latek skończyło

naukę rozpocząć już czas było

Nie przeszkadzało wtedy nikomu,

że szkoła była w prywatnym domu

        Dla dzieci była to radość taka,

        że się zdarzało przyjść na bosaka

        Dziewczynki skromnie były ubrane,

        włosy w warkocze pozaplatane

A chłopcy zamiast skórzanych teczek

mieli tornistry zbite z deseczek

Pan Dadej nauczyciel nasz wspaniały

organizował harcerskie z nami wyprawy

        A że śpiew dla niego bardzo się liczył

        to słychać było nas w okolicy

        Już się normalnie życie toczyło,

        a dzieci we wsi nam przybyło

Gdy ludzie już trochę odżyli

szkołę zbudować postanowili

Każdy w budowie udział chciał mieć,

a pomysł rzucił Stanisław Kmieć

        Działkę pod szkołę więc wykupiono

        i stosy cegieł tu ułożono

        Uczniowie też się nie lenili

        i działkę szkolną żywopłotem obsadzili

Wszyscy solidnie pracowali

i piękną szkołę nam zbudowali

Przez wiele latek wspaniale było,

aż nagle teraz dzieci nam ubyło

        Władze zaczęły nas atakować

        i chcą nam szkołę zlikwidować

        Chyba dziadkowie z grobów by wstali

        gdyby nam szkołę zlikwidowali

Bo prawda była przecież taka,

że szkoła nam miała służyć na lata

Choć nasza szkoła nie ma imienia

już wykształciła trzy pokolenia

        My zlikwidować szkoły nie damy,

        bo to dziadkowie nam zbudowali

---

 

Mój patron

 

Już wiem, skąd biorą się moje myśli,

bo obraz papieża nad moim łóżkiem wisi

To on nade mną czuwa w dzień i nocy

i mi udziela każdej pomocy

        Chce, bym dobrze wszystko zapamiętała

        i ładny wierszyk napisała

        Obraz Twój Ojcze w prezencie dostałam

        na imieniny Świętego Jana

Więc się do Ciebie będę modliła,

bo Tyś Jan Paweł a ja Janina.

---

 

Myszka

  

Była sobie myszka mała,

co się kota bardzo bała

Gdy go tylko napotkała

w mysią norkę uciekała

        Kot jej tego nie darował

        i przy norze wciąż czatował

        Myszka wreszcie się znudziła

        i znów z norki wyskoczyła

Ale kocur nie jest gapa

szybko małą myszkę złapał

I zaczęła się zabawa

raz ją puszczał raz przygniatał

        Ten niesforny kocur bury

        ciągle wbijał w nią pazury

        Udręczona myszka mała

        tak się kotu wyrwać chciała

Lecz zraniona obolała

uciec rady już nie dała

Taki jest zwierzęcy świat

no i kocur myszkę zjadł

---

 

Nasza wioska

 

Gdzie się maleńka rzeczka Nędznica wynurza,

nad nią miejscowość Niedrzwica Duża.

Ta nasza piękna wioska jedyna

leży dwadzieścia kilometrów od Lublina.

        Każdy dobrze tu się czuje 

        jeden jest rolnikiem a drugi w urzędzie pracuje.

        Gdybyś Niedrzwicę odwiedzić miał chęć

        szybko na dworzec już pędź

Zwiedzić tu możesz stary młyn i rybny staw,

nad nim zamku mury i oczywiście nasz Dom Kultury

On już od dawna popularnością się szczyci,

a wieczorem śpiewają w nim emeryci

        Jest tu gmina, kościół, szkoła

        i jeszcze nawet dwa przedszkola

        Jest dawny GS i dworzec kolejowy,

        do tego jeszcze zakład pogrzebowy

Jest u nas poczta, apteka, ośrodek zdrowia,

a także stacja benzynowa

Lecznica zwierząt gminna biblioteka,

więc przyjedź do nas wszystko na ciebie tu czeka

        Tyle wszystkiego tu ci wyliczę,

        a zapomniałam, że jeszcze jest Kółko Rolnicze

        Gdyby się nie daj Boże zaczęła palić wieś,

        to straż pożarna też u nas jest

W naszej wiosce nikt głodny nie chodzi

nie-nie bo piekarnie są tu aż dwie

Restauracja i hotel również tu się mieści

a sklepów jest chyba ze trzydzieści

        Więc z zakupami nie będzie problemu,

        abyś miał kolego pieniądze w portfelu

        A jeśli chciałbyś dojechać do Bełżyc

        lub Bychawy to szosy też tu dobre mamy

I sam widzisz, że prawie wszystko tu mamy

a dzięki Unii się rozwijamy

W każdym domu jest telefon

gaz i woda to przecież dla wszystkich wygoda

        Życie tu tętni gwar już od rana

        taka jest nasza wioska kochana

        Wszyscy są zadowoleni każdy ogród ładny ma,

        gdzie znajdziesz wioskę piękniejszą niż ta?

Drogi turysto, jeśli się kiedyś zdecydujesz,

odwiedź naszą Niedrzwicę, nie pożałujesz

Bo kto raz do nas przyjedzie,

na pewno szybko stąd nie wyjedzie

---

 

Niezapominajka

  

Kiedyś nie było takiego święta

i o niezapominajkach nikt nie pamiętał

Że te maleńkie niebieskie kwiateczki

rosną nad brzegiem każdej rzeczki

Nieraz ktoś miły i uroczy

ma jak niezapominajka niebieskie oczy

Ona właśnie już kwitnie a czas szybko leci

więc podaruj komuś bliskiemu niezapominajek bukiecik

Więc od dzisiaj niech każdy pamięta - i ty i ja

Że niezapominajka Też święto ma

---

 

Osiemnaste urodziny

 

Wnuczek Marcinek to chłopak miły,

dziś osiemnaste ma urodziny

Babcia od rana się zastanawia

jakie życzenia złożyć by chciała

        Na pewno różne by się przydały,

        aby się spełnić wszystkie zechciały

        Najwięcej zdrowia, choć ze dwie fury

        i pomyślnego zdania matury

I jeszcze jedno tak dla radości,

to powodzenia w pierwszej miłości

Wszyscy Ci tego dzisiaj życzymy,

by się marzenia Twoje spełniły

        I bardzo dobrze by właśnie było,

        żeby Ci wszystko to się spełniło

---

 

Poetka

 

Nie wiem już nawet jak to się stało,

że mi poetką być się zachciało

Przecież normalną kobietą byłam,

teraz mi nagle palma odbiła

Zamiast przesypiać każdą noc całą

mnie się układać wiersze zachciało

Niejeden o mnie tak sobie powie -

jej się coś chyba zrobiło w głowę

Bo nikt normalny w tym wieku

nie został przecież żadnym poetą

---

 

Prezent

 

Zbliża się grudzień, niedługo święta,

już o prezentach trzeba pamiętać

Bo u nas teraz takie zwyczaje,

każdy na gwiazdkę prezent dostaje

        I choć byś nie miał grosza przy duszy,

        prezent na gwiazdkę każdy mieć musi

        Już na choince światła migają,

        pod nią prezenty na nas czekają

Wszyscy się cieszą, najbardziej dzieci,

kiedy ta pierwsza gwiazdka zaświeci

Każdy już czeka bardzo przejęty,

bo już oglądać chce swe prezenty

        Widać, że każdy jest zawiedziony,

        bo prezent wcale nie był trafiony

        Lecz podziękować zań się należy,

        a prezent na półce niech sobie leży

I znów przeleci roczek wiedziony

tym razem prezent będzie trafiony

---

 

Święto kobiet

Dzisiaj tę datę już pominięto,

bo 8. marca to było święto

Wtedy to wszystkie matki i żony

były raz w roku choć obdarzone

A panie, które gdzieś pracowały

prezenty różne też dostawały

Żadnej z nas wtedy nie wyróżniano

lecz jednakowo nas traktowano

Ładnie się wtedy w sali zbierały

na swego szefa oczekiwały

Szef o kobietach powiedział gadkę

później zaprosił nas na herbatkę

I oczywiście bardzo przejęty

wręczył swym paniom jakieś prezenty

I to nie miało żadnej istoty,

czy był to goździk czy też rajstopy

Dla nas to była taka zachęta,

że ktoś raz w roku o nas pamięta

Teraz już nie ma takiego święta

i o kobietach nikt nie pamięta

Dawno minęły już tamte czasy

dziś instytucje nie mają kasy

Kobietom dzisiaj już nic nie dają

tylko na wszystko od nich zbierają

A jeśli panie są tak zuchwałe,

niech sobie prezent kupują same

---

 

Zaduszki

  

Nadchodzi listopad, a wraz z nim Zaduszki

A ja wplatam białe chryzantemy w świerkowe wianuszki

Wszystkich Świętych to dzień refleksji i zadumy

w tym dniu na cmentarz idą ludzi tłumy

Bo chyba nie ma człowieka takiego,

który nie miałby na cmentarzu kogoś bliskiego

Rodziców, męża, siostrę, brata groby są tak liczne.

A może masz dziecko, które zginęło tragicznie?

Wszyscy dziś nad mogiłami bliskich się pochylamy

i zastanawiamy się jak szybko czas leci

A może za rok ktoś nam lampkę zaświeci?

Spadają kartki z kalendarza i nikt nie wie tego,

że ta ostatnia, co spadła będzie ostatnią dla niego

I nie ważne jak żyłeś - bogato, czy ubogo

wszystkich na cmentarz odprowadzą jedną drogą

---

 

Zima

 

Już biały śnieżek sypie od rana

przyszła już do nas zima kochana

Wszyscy się cieszą duzi i mali,

bo przecież na nią długo czekali

        Drzewa są piękne, biało-srebrzyste,

        święta też będą dość uroczyste

        Śnieżek usypał już nie na żarty,

        więc pojedziemy w góry na narty

I w domu siedzie już nie będziemy,

na kulig też się gdzieś wybierzemy

Dużo już śniegu, mróz spory trzyma

zima się dobrze zadomowiła

        Gdzieś po tygodniu się okazało -

        z domu wyjechać już się nie dało

        Taka pogoda wszystkich przybiła

        Kiedy się skończy wreszcie ta zima?

Byłaby chyba bardzo wspaniała,

gdy dwa tygodnie by tylko trwała

I wcale nie jest pocieszające, że

trwać ma ona aż trzy miesiące

        Każdy więc patrzy w niebo żałośnie

        i coraz bardziej myśli o wiośnie

        Inni znów patrzą inaczej na to

        i chcą by było już szybko lato

I co możemy poradzić na to,

jedni chcą zimę, drudzy chcą lato

O co w tym wszystkim doprawdy chodzi?

Nikomu przecież już nie dogodzi

        Od dawna taka natura była,

        że było lato i była zima

        Wielu uczonych na świecie było,

        lecz w tej dziedzinie nic nie zrobiło

I już na pewno tak pozostanie,

bo zmienić tego nikt nie jest w stanie

---

 

Żniwa

 

Jak to się w życiu wszystko zmieniło

jeszcze pół wieku temu zboże się kosą kosiło

Równe się ze zboża garści podbierało

i powrósłem snopki wiązało

Później się szeregiem w mendle ustawiło

i drabiniastym wozem do stodoły zwoziło

Albo wielkie sterty się układało

i przed deszczem plandekami nakrywało

I całą jesień, aż do zimy na wsi było słychać

warkot młócącej maszyny

Dziś w polu kosy nie zobaczysz

chyba, że w skansenie, gdzie teraz służy do pracy

Obecnie kombajn, wielka maszyna,

dziś rolnikowi ułatwia żniwa

Jak się pogoda ładna utrzyma

to po tygodniu będzie po żniwach

Rolnik z plonów zadowolony

jeździ kombajnem w kapeluszu, opalony

Pod nosem coś sobie nuci

i sprawdza, czy zboże dobrze się młóci

I do silosów zwiezie przyczepami,

a później będzie sprzedawał tonami

Teraz na świecie technika wielka i może jakiś mądry

wymyśli maszynę, co na polu chleb będzie piekła

Wszyscy bochenki będą zbierali

i w spiżarni przechowywali

Kiedyś to krowa pasła się na ugorze

i świeże mleko było o każdej porze

Kurka po polu sobie chodziła

i co dzień jajka znosiła

Dzisiaj zwierząt nie opłaci się hodować

a krowę zobaczyć możesz w telewizji lub narysować

A mleko i jajka kupisz przecież

w najbliższym supermarkecie

Za kilkadziesiąt latek znów świat zmieni się cały

i może gruszki będą na wierzbie wisiały

To będzie prawdziwy raj na ziemi

szkoda, że my tych czasów nie dożyjemy

---

 

Życie staruszki

Tyle w dzisiejszym życiu hałasu,

każdy gdzieś pędzi nikt nie ma czasu

Wszyscy pracują chcą mieć wakacje,

kto będzie myślał o starej babce?

Na razie chodzi nieźle się czuje,

niech sobie siedzi i wypatruje

Pewnie się wkrótce z babcią spotkamy

gdy swoje sprawy pozałatwiamy

To koło piątku gdzieś zadzwonimy,

że się w niedzielę wszyscy zjawimy

Więc niech się babcia tam przygotuje,

upiecze placek coś ugotuje

Na pewno wszystko posmakujemy

za jakiś miesiąc znów przyjedziemy

I odwiedzimy naszą Babunię

jak tylko weźmie emeryturę

Dobrze, że jeszcze ZUS jest na świecie

i nie da zginąć starej kobiecie

Takie jest życie w obecnej dobie

że każdy myśli tylko o sobie

A stare babcie niech się zmywają

nikomu życia nie zatruwają