Pozostałości ogrodu dworskiego
Drewniany dworek w Czółnach należał do Zofii Ostrorogowej z rodu Pszonków (w XVII wieku byli właścicielami Czółen i części Strzeszkowic). Wzmianki o tym dworze pochodzą już z 1612 roku. Do obecnych czasów nie zachowały się żadne ślady istnienia tego obiektu na terenie miejscowości. Pod koniec XIX wieku ostatni właściciele Czółen, Zarańscy, założyli nowy ośrodek dworski. Być może powstał on w miejscu poprzedniego.
Majątek w Czółnach został rozparcelowany jeszcze przed I wojną światową. Podzielono go pomiędzy okolicznych włościan i przestał istnieć. Aktualnie w miejscu ośrodka dworskiego znajdują się znikome resztki parku dworskiego oraz pozostałości po wyschniętym stawie.
Chociaż dokładnie nikt nie jest w stanie określić miejsca, w którym stał dwór, niejedna osoba przyjeżdżała tu w poszukiwaniu skarbu. Według legendy dziedzic ukrył tu część swojego majątku.
Remiza OSP w Czółnach
Kamień węgielny pod budowę remizy został wmurowany w 1964 roku, budynek natomiast został ukończony w 1973 roku. Cegły wyrabiane były przez mieszkańców wsi. W kolejnych latach prowadzono prace remontowe i modernizacyjne strażnicy, dostosowując ją do obecnych potrzeb, by służyła nie tylko strażakom, lecz wszystkim mieszkańcom wsi. Urządzono kuchnię, sanitariaty i zamontowano chłodnię. Podłączono też gaz i telefon.
Obecna remiza istnieje od prawie pięćdziesięciu lat, jednak Ochotnicza Straż Pożarna swoją działalność prowadzi od 1928 roku. Miejscem zbiórek i szkoleń była pierwotnie drewniana szopa pobudowana w czynie społecznym przy stodole Józefa Pietrzaka, ówczesnego prezesa. Ze składek społecznych zakupiono też pierwszy sprzęt pożarniczy, którym był drewniany beczkowóz. Strażacy jeździli nim do pożarów do 1945 roku, kiedy zakupiono nowy beczkowóz.
Siedlisko ptaków gatunku Ortolan
W lesie w Czółnach, koło Majdanu Borzechowskiego występuje liczne skupisko ortolana, gatunku chronionego z rodziny trznadlowatych, o pięknym melodyjnym głosie. Wokół lasu naliczono kilkanaście śpiewających samców. Motywem zaczerpniętym ze śpiewu ortolana rozpoczął swą V Symfonię Beethoven.
Młyn w Czółnach
Początkowo, po lewej stronie drogi, przebiegającej obecnie przez Czółna, w polach, stał wiatrak, który był jedynym młynem w okolicy. W 1946 roku uległ zniszczeniu podczas burzy. Właściciel wiatraka, pan Rola, zdecydował o postawieniu nowego, małego drewnianego młyna (tzw. „razowca”). Oprócz zwykłej mąki produkowano w nim osypkę, czyli grubo mieloną mąkę dawaną jako pokarm zwierzętom gospodarskim. W miejsce drewnianego młyna w 1962 roku postawiono kolejny, murowany. Inicjatorem był pochodzący z Przemyśla Żyd nazwiskiem Radochoński. Jego pracownicy wspominają, że przywłaszczał sobie mąkę klientów i – żeby waga się zgadzała - kazał dosypywać otrąb. Stojący do dziś budynek jako młyn funkcjonował do 1998 roku.